พื้นเพรากเหง้า

เชื้อสายเผ่าพงศ์ ๑

ตั้งแต่เล็กจนโต ได้ถูกหล่อหลอมเลี้ยงดูให้ปฏิบัติสืบทอดตามขนบธรรมเนียมประเพณี
ของชุมชนในหมู่บ้านมาโดยตลอด

ครั้งเป็นเด็ก ไม่เคยเล็งเห็นความสำคัญถึงที่มาที่ไปของรากเหง้าตนเท่าใดนัก
จนนักปราชญ์และผู้หลักผู้ใหญ่ที่มีภูมิรู้น่าเชื่อถือในหมู่บ้านส่วนหนึ่ง
เริ่มตระหนักถึงความสำคัญว่า "ขนบประเพณีเหล่านี้อาจจะคลาดเคลื่อนเลือนหายไป
กับผู้รู้จริง ที่สังขารใกล้ล่วงโรยไปตามกาลเวลา"

อย่ากระนั้นเลย ท่านจึงรวมตัวกันและว่า

"ลูกเอ๋ย หลานเอ๋ย เรามาเริ่มตามรอยรากเหง้าบรรพบุรุษเรากันเถิดเน้อ"

จากนั้นมา กระบวนการสืบเสาะหา ค้นคว้า เก็บรวบรวม วิเคราะห์ สรุปข้อมูลก็เริ่มขึ้น
อย่างเป็นขั้นเป็นตอน มีการวางแผน มอบหมายงานให้ถูกคน ถูกงาน ถูกจริต
เช่นนี้แล้ว ความสำเร็จจะไปไหนไกล

พูดไปดูเหมือนจะทำง่าย แต่กว่าจะรวมคนได้ กว่าจะได้ใจคน กว่าจะมีผู้เสียสละตน
มันยากนักจักหาได้ง่าย

แต่...เชื่อมั้ย ว่ามีคนเหล่านี้อยู่ คนที่รักรากเหง้าของตน จึงเสียสละตน

ทุกวันนี้ เราเลือดเนื้อเชื้อไข คนพวนบ้านเมืองเปียง ยังคงอยู่
จิตวิญญาณที่หยั่งรากลึกในตัวเราถูกปลุกให้เจริญงอกงามขึ้นมาอีกครั้ง
ในนามใหม่ของ คนพวนเก้าห้อง-ลานคา (เมืองเปียง)

แม้พวกเรามีรากเหง้าเดิมเป็นใคร ถูกพลัดถูกพรากมาจากที่ไหนแต่หนใด
เราไม่เคยลืมกำพืด

แต่ ณ วันนี้ เราดำรงคงชีพสืบทอดเผ่าพันธุ์อยู่ได้เพราะ
ได้พึ่งพระบรมโพธิสมภารแห่งองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
แห่งเมืองสยาม

เราจึงสืบเชื้อสายเป็น ชาวไทยพวนบ้านเก้าห้อง-ลานคา
ไว้ได้สืบมา


krupuy_ be.sisterbee24 @ home 15:40 น.